மே 18 – தமிழினப் படுகொலை நினைவும் எழுச்சியும்!
ஒரு எரியும் சுடராயிரம், ஒரு போராடும் வரலாறு!

“ஒவ்வொரு வருடமும் தவறாது இந்த வசனத்தை உச்சரிக்கிறோம் எனில், நீங்கள் எழுதிய வரலாறு சந்ததி கடக்கிறது என்றுதானே பொருள்.
வரலாறு வழிகாட்டி மட்டுமல்ல, ஆயுதமும்தான்.”மறக்க முடியாத ஒரு நதி முனை: முள்ளிவாய்க்கால்
முள்ளிவாய்க்கால் – தமிழர் வரலாற்றில் நெஞ்சை உருக்கும் ஒரு பெயர்.
2009ம் ஆண்டு மே 18 அன்று, இலங்கையின் வடகிழக்குப் பகுதியான முள்ளிவாய்க்காலில், தமிழர்கள் ஆயுதமற்றோராக இருந்தபோதும், திட்டமிட்டு எரித்துக் கொல்லப்பட்டனர்.
அந்த நாள் தமிழர்களுக்கு ஒரு முடிவல்ல, ஒரு இனவழித்தலின் உச்சம்.
இன்று 2025ல், கடந்த வருடங்களை விட இந்த ஆண்டின் மக்கள் திரள் அதிகமா இருக்கிறது. ஏன்?
ஏனெனில் அந்த collective memory (கூட்டு நினைவு) இன எழுச்சியைக் கெந்திக்கிறது.
ஒவ்வொரு தலைமுறையும், தங்கள் முன்னோர்களின் குருதியால் எழுதப்பட்ட உண்மைகளை மறக்க மறுக்கிறது.
ஒவ்வொரு ஆண்டும் நாம் "முள்ளிவாய்க்காளை மறவோம்" என்று சொல்லும்போது,
இறந்தவர்களை மட்டுமல்ல வாழும் வரலாற்றை கற்பிக்கிறோம்.
இந்த நினைவு, ஒரு சடங்கிலிருந்து புரட்சிகர பாரம்பரியமாக மாறிவிட்டது.
■.மாற்றத்தை உருவாக்கும் நினைவுநாள்
பலருக்கு மே 18 ஒரு துக்க நாளாக இருக்கலாம். ஆனால் உணர்வுணர்ந்த தமிழருக்கு, இது ஒரு எழுச்சி நாள்.
ஒவ்வொரு மெழுகுவர்த்தியும், ஒவ்வொரு முழக்கமும், ஒவ்வொரு கண்ணீரும் –
முடிவல்ல, தொடர்ச்சியையே குறிக்கிறது.
"முள்ளிவாய்க்காலை நாம் நினைவில் வைத்திருக்கிறோம்" என்று ஒவ்வொரு வருடமும் நாம் சொல்லும்போது,
அது சுடுகாடுக்குள் மட்டும் அல்ல, நம்முள் எரியும் விழிப்புணர்வுக்குள்ளும் பேசுகிறது.
நினைவகம் இன்று ஒரு வழிபாடு அல்ல,
இது புரட்சி புனித நிகழ்வாக மாறியுள்ளது.
■.இது போர் அல்ல – ஒரு இனப்படுகொலை
முள்ளிவாய்க்கால் நிகழ்வு ஒரு போராகவே இல்லை.
இது ஒரு திட்டமிட்ட தமிழின அழிப்பு:
மருத்துவமனைகள், பள்ளிகள், பாதுகாப்பு மண்டலங்கள் துரத்தப்பட்டன
குழந்தைகள் வெட்டப்பட்டனர், பெண்கள் இழிவுபடுத்தப்பட்டனர்
நோயாளிகள் பசியிலும் மருந்தின்றியும் உயிரிழந்தனர்
மக்களின் உறைவிடங்கள் ஹெலிகாப்டர்கள், குண்டுகள், டங்க்கள் மூலம் இடித்துப்போடப்பட்டன
உலக நாடுகள் மெளனமாயிருந்தன
இதனால் தான் "முள்ளிவாய்க்கால்" என்பது வெறும் நிகழ்வு அல்ல – ஒரு நியாயமற்ற இனப்படுகொலையின் சர்வதேச சாட்சி.
■.2025 – எழுச்சியின் புதிய அலை
2025ல் இளைஞர்களின் பங்கேற்பு, கடந்த ஆண்டுகளைவிட அதிகமாகியுள்ளது.
ஏன்?
ஏனெனில் இன்று:
அமைதி என்பதே துரோகமாக உணரப்படுகிறது
உண்மைகளை மறைக்கும் உலகத்துக்கு எதிராக தமிழர்கள் குரல் எழுப்புகிறார்கள்
இன உணர்வு ஊட்டப்படும் போது, எழுச்சிக்கான விதைகள் முளைக்கின்றன
இது ஒரு அடையாள அரசியலாகவும், ஒரு புனித மரபாகவும் தமிழர் ஒருமைப்பாட்டை மீட்டெடுக்கிறது.
■.வரலாறு வழிகாட்டி மட்டும் அல்ல – ஆயுதம்!
வரலாறு நூல்களில் மட்டுமல்ல.
இது எங்கள் முன்னோர்களின் தியாகமயம், எங்கள் பிள்ளைகளின் உரிமைக்குரல்.
நாம் நினைவுகூரும் பொழுது:
பொய் வென்ற தளங்களில் உண்மை எழுகின்றது
மௌனத்துக்குள் முழக்கம் இடம் பிடிக்கிறது
நியாயம் மறுக்கப்பட்ட இடத்தில் நம்பிக்கை வளர்கிறது
நீங்கள் சொல்வது "முள்ளிவாய்க்கால் மறக்கப்படக்கூடாது" என்றால்,
அது அடுத்த தலைமுறைக்கு நீங்கள் கொடுக்கும் போர்க்காலக் கருவி.
■.மே 18 – நினைவல்ல, எதிர்ப்பும் ஒற்றுமையும்!
இந்த நாள் துக்கம் மட்டுமல்ல:
இது,
உலகத் தமிழர்களின் மனநிலையை ஒன்றிணைக்கும் நாள்
நீதிக்கான குரலை உரக்கச் சொல்லும் நாள்
அமெரிக்கா, இந்தியா, சீனா போன்ற வலுவுகளின் மெளன வேடிக்கைநாயகர்களுக்கு எதிரான நீதியின் சொட்டு
மதம், பிரிவினை, மொழி எல்லைகளை கடந்து தமிழர் ஒன்றிணைய வேண்டிய நாள்
இது ஒரு நாள் அல்ல,
மக்களாகிய நாம் வரலாற்றில் ஏந்தும் சுடராயிரம்.
■.முடிவுரை: இன்னும் எரிகிறது அந்த நெருப்பு
"முள்ளிவாய்க்கால்" என்ற சொல் பயம் இல்லை – பாசறை.
அது மறைந்தவர்களின் குரலும், வாழும் வரலாறும், எதிர்காலத்தின் உறுதியுமாக உள்ளது.
மே 18 என்பது சாய்ந்த நாள் அல்ல, எழுந்த நாள்.
இது தமிழின எழுச்சி நாள் –
இங்கு ஒவ்வொரு உயிரும் எதிர்ப்பு, ஒவ்வொரு வார்த்தையும் வீரம்.
நம் நினைவுகள் ஊற்றாகி, நம் செயல்கள் தீப்பொறியாகி, நம் எதிர்காலம் உரிமையாகி,
நாம் எழுவோம்.
□ ஈழத்து நிலவன் □