1983 கருப்பு யூலை: தமிழினம் மீது நிகழ்த்தப்பட்ட திட்டமிடப்பட்ட இனப்படுகொலையின் வரலாற்றுப் பூர்வ சாட்சியும், மறக்க முடியாத நீதிக்கான எழுச்சியும்!
ஒரு துன்புறுத்தப்பட்ட தேசத்தின் அசைக்கமுடியாத குரல்!
1983 ஜூலையில், இலங்கையின் நகரங்கள், பட்டினங்கள் மற்றும் கிராமங்களில், தங்கள் அடையாளம் மட்டுமே "குற்றம்" என்ற தமிழர்கள் ஒரு கண்ணியமற்ற, ஒருங்கிணைந்த கலவரங்களின் அலைக்கு உள்ளானார்கள். இவை தன்னிச்சையான கலவரங்கள் அல்ல, மாறாக அரசு ஊக்குவிக்கப்பட்ட, இனவெறியால் தூண்டப்பட்ட ஒரு இனப்படுகொலையாகும், இது ஒரு முழு மக்களையும் பயமுறுத்தவும் அழிக்கவும் நோக்கமாகக் கொண்டது.
இன்று, 42 ஆண்டுகளுக்குப் பிறகும், கறுப்பு ஜூலையின் வலி நமது நினைவகத்தில் பதிந்துள்ளது. இது வரலாற்றின் ஒரு இருண்ட அத்தியாயம் மட்டுமல்ல - இது முறையான அநீதிக்கு ஒரு உயிரோட்டமான சான்று மற்றும் நீடித்த பொறுப்புக்கூறலைக் கோரும் ஒரு அழைப்பு.
✦. இனப்படுகொலைக்கான வரலாற்றுத் தயாரிப்பு: இலக்காக மாறிய தமிழ் இனத்தின் அடக்குமுறைக் காலவரிசை
1948 இல் சுதந்திரம் பெற்றதும், இலங்கை அரசு சட்டரீதியான மற்றும் கட்டமைப்பு ஒடுக்குமுறை மூலம் தமிழர்களை இலக்காக்கத் தொடங்கியது.
▣. முக்கிய அரசியல் நடவடிக்கைகள்:
1948 – இலங்கை குடியுரிமைச் சட்டம்: இந்தியத் தமிழர்களின் குடியுரிமையை பறித்தது.
1956 – சிங்கள மட்டச் சட்டம்: சிங்களத்தை ஒரே அதிகாரப்பூர்வ மொழியாக அறிவித்தது.
1972 – பௌத்தம் அரச சமயமாக அரசியலமைப்பில் இடம்பெற்றது.
1977–1981 – தமிழர்களுக்கு எதிரான வன்முறை, கலவரங்கள் மற்றும் பொருளாதார ஒடுக்குமுறை.
இந்த நடவடிக்கைகள் தமிழர்களை இரண்டாம் தரக் குடிமக்களாக முறையாகத் தாழ்த்தியது, மேலும் உடல் வன்முறைக்கான சட்டபூர்வ அடித்தளத்தை அமைத்தது. இவை அனைத்தும் தமிழர்களைப் புறக்கணிக்கும் இனவெறிப் போக்கை சட்டமயமாக்கிய அரசியல் நடவடிக்கைகளாகும்.
✦. தன்னுரிமைக்கான ஒரு தேசத்தின் ஜனநாயகக் குரல்
பல தசாப்தங்களாகிய பாகுபாட்டிற்கு பதிலளிக்கும் விதமாக, தமிழர்கள் 1970களில் அமைதியான ஜனநாயகப் போராட்டங்களைத் தொடங்கினர். ஆனால் இவை வன்முறையான அரசு ஒடுக்குமுறையை சந்தித்தபோது, கூட்டு தமிழ் உளவியல் மாறியது.
தேசிய தன்னுரிமை மற்றும் ஒரு சுதந்திர தாய்நாடு (தமிழீழம்) கோரிக்கை உருவானது, இது உயிர்வாழ்வு மற்றும் கண்ணியத்தில் வேரூன்றியது.
இது போருக்கான அழைப்பு அல்ல - மாறாக வாழ்க்கை, அடையாளம் மற்றும் நீதிக்கான ஒரு அழுகையாகும். இதனால் தமிழர் சமூகத்தில் தேசிய உரிமை, சுயநிர்ணயம் மற்றும் தாயக உரிமை மீதான நம்பிக்கை வேரூன்றியது. போராட்டங்களும், விழிப்புணர்வும் எல்லாக் தளங்களிலும் விரிந்தன.
✦. கறுப்பு ஜூலை: தமிழர் மீது திட்டமிடப்பட்ட கொடூர இரத்தக்களரி தாக்குதல்கள்
1983 ஜூலை 24 அன்று, அரசு படைகளின் ஆதரவுடன் சிங்களக் கும்பல்கள் தமிழ் மக்களுக்கு எதிராக தீவிரமான தீ வைத்தல், சித்திரவதை, பாலியல் வன்முறை மற்றும் கொலை ஆகியவற்றைத் தொடங்கின.
▣. முக்கிய உண்மைகள்:
3,000 தமிழர்கள் கொடூரமான முறையில் கொல்லப்பட்டனர் - உயிருடன் எரிக்கப்பட்டனர், வெட்டுக்கத்திகளால் வெட்டப்பட்டனர், அடித்துக் கொல்லப்பட்டனர்.
100,000 தமிழர்கள் வீடிழந்தனர், பலர் தங்கள் வீடுகளையும் வாழ்வாதாரங்களையும் நிரந்தரமாக இழந்தனர்.
5,000 தமிழர் வீடுகள், கடைகள், பள்ளிகள் மற்றும் கோயில்கள் கொள்ளையடிக்கப்பட்டு அழிக்கப்பட்டன.
53 தமிழ் அரசியல் கைதிகள் அரசு சார்ந்த சிறையில் கொல்லப்பட்டனர்.
போலீஸ், தீயணைப்பு மற்றும் ஆம்புலன்ஸ் போன்ற அவசர சேவைகள் தமிழ் பாதிக்கப்பட்டவர்களுக்கு உதவ மறுத்தன.
❖. ஆவணப்படுத்தப்பட்ட ஆதாரங்கள்:
அம்னஸ்டி இன்டர்நேஷனல், ஹியூமன் ரைட்ஸ் வாட்ச் மற்றும் ஜாஃப்னா பல்கலைக்கழக ஆசிரியர்கள் மனித உரிமை அமைப்புகளின் அறிக்கைகள்.
வெளிநாட்டு நிருபர்களின் புகைப்படங்கள் மற்றும் நேரடி ஒளிப்பதிவுகள்.
✦. கலவரம் அல்ல - அரசால் திட்டமிடப்பட்ட இனப்படுகொலை
கறுப்பு ஜூலை ஒரு தன்னிச்சையான கும்பல் கலவரம் அல்ல - இது அரசால் ஆதரிக்கப்பட்ட ஒரு முன்னேற்பாடான செயல்பாடு.
தமிழர் வீடுகள் மற்றும் வணிகங்களைக் கண்டறிய வாக்காளர் பட்டியல்கள் பயன்படுத்தப்பட்டன.
அரசுப் படைகள் கும்பல்களை வழிநடத்தியதாகக் காணப்பட்டது, சில சந்தர்ப்பங்களில், தீவிரமாக பங்கேற்றன.
டெய்லி நியூஸ் போன்ற சிங்கள செய்தித்தாள்கள் தமிழர்களுக்கு எதிரான தூண்டுதலான பிரச்சாரத்தை மேற்கொண்டன.
பௌத்த பிக்குகள் மற்றும் சிங்கள தேசியவாத அமைப்புகள் கலவரங்களில் தீவிர பங்கு வகித்தன.
இது அரசு அதிகாரம் மற்றும் சமூக வெறுப்பால் செயல்படுத்தப்பட்ட இனப்படுகொலையின் உதாரணமாகும்.
✦. அமைதியான சர்வதேச பதில் - செயலற்ற தன்மை மூலம் உலகளாவிய உடந்தையாடல்
மிகுதியான ஆதாரங்கள் இருந்தபோதிலும், சர்வதேச சமூகம் பெரும்பாலும் அமைதியாக இருந்தது.
ஐக்கிய நாடுகள் இந்த படுகொலை இனப்படுகொலை என்பதை அங்கீகரிக்கத் தவறியது.
இந்தியா, தமிழர்களைப் பாதுகாக்க எந்த தீவிர நடவடிக்கையும் எடுக்கவில்லை.
அமெரிக்கா, பிரிட்டன் போன்ற நாடுகள் மனித உரிமை காப்பாளர்கள் என தங்களை விளங்கிக் கொண்டிருந்தபோதிலும், தமிழர்களுக்கான உரிமை கோரிக்கைகள் மீது பூச்சி பார்வை காட்டின.
இந்த அமைதி இலங்கை ஆட்சியை ஊக்கப்படுத்தியது, தமிழர்களை தங்களையே நம்பியிருக்க விட்டது.
✦. தமிழர் தேசிய எழுச்சியின் தீ மூட்டிய கருப்பு யூலை
கறுப்பு ஜூலை தமிழ் உணர்வை அழிக்க வடிவமைக்கப்பட்டாலும், அது தமிழ் எதிர்ப்பு மற்றும் ஒற்றுமையின் திருப்புமுனையாக மாறியது.
தமிழ் வெளிநாடு வாழ் மக்கள் முன்னெப்போதையும் விட அதிக எண்ணிக்கையில் ஒன்றுபட்டனர்.
தமிழர் உரிமைகளுக்கான சர்வதேச எதிர்ப்புப் போராட்டங்கள், விழிப்புணர்வு பிரச்சாரங்கள் வலுப்பெற்றது.
தமிழ் தேசிய உணர்வு வலிமையானது, உறுதியானது மற்றும் உலகளவில் இணைக்கப்பட்டது.
இந்த தீ மற்றும் அநீதியின் உலைக்களத்தில்தான் தமிழ் தேசிய விடுதலை இயக்கம் தெளிவும் உலகளாவிய ஒற்றுமையும் பெற்றது.
✦. நினைவுகளுக்கு அப்பாற்பட்டது - ஒரு உயிரோட்டமான வரலாற்று உண்மை
கறுப்பு ஜூலை ஒரு நினைவு மட்டுமல்ல - இது இரத்தம், தீ மற்றும் மறுக்கமுடியாத ஆதாரங்களால் ஆதரிக்கப்படும் ஒரு வரலாற்று உண்மை.
இது உலகிற்கு வெளிப்படுத்தியது:
சிங்கள-பௌத்த தேசியவாத அரசின் இனவெறி அடித்தளங்கள்,
அந்த அமைப்பின் கீழ் தமிழர் உயிர்களின் பலவீனம், மற்றும்
தமிழ் தேசத்தின் உயிர்வாழ்வுக்கு தன்னுரிமையின் அவசியம்.
✦. அங்கீகாரம் மற்றும் நீதிக்கான கோரிக்கை
இன்று, நான்கு தசாப்தங்களுக்குப் பிறகும், எங்கள் கோரிக்கைகள் தெளிவாக உள்ளன:
⊡. கறுப்பு ஜூலை இனப்படுகொலை என்பதை சர்வதேச சமூகம் அதிகாரப்பூர்வமாக அங்கீகரிக்க வேண்டும்.
⊡. தமிழ் மக்களின் சுயநிர்ணய உரிமை நிலைநாட்டப்பட வேண்டும்.
⊡. மனிதகுலத்துக்கு எதிரான குற்றங்களுக்கு பொறுப்பானவர்கள் கண்டிக்கப்பட வேண்டும்.
இது பழிவாங்குதல் அல்ல. இது நீதி.
இது மீண்டும் எழுதப்பட்ட வரலாறு அல்ல - இது மீட்டெடுக்கப்பட்ட உண்மை.
ஈழத்து நிலவன்
