பி.கே.கேயின் குறியீட்டு ஆயுத விடைபெறுதல் மற்றும் தமிழீழ போராட்டத்தின் எதிரொலியும்!
ஆயுத மௌனம், குர்திஸ்தானத்தைத் தாண்டிய ஒரு தருணம்
ஜூலை 11, 2025 அன்று வட ஈராக்கின் சுலைமானியா பிராந்தியத்தில் ஒரு உணர்ச்சிபூர்வமான, குறியீட்டு சக்தி மிக்க காட்சி நடந்தேறியது. குர்திஸ்தான் தொழிலாளர்கள் கட்சியின் (பி.கே.கே) 30 உறுப்பினர்கள், முகமூடிகள் இல்லாமல் ஆயுதங்களுடன் நின்றனர். ஒரு மௌனமான ஆனால் சக்திவாய்ந்த சைகையில், அவர்கள் தங்கள் ஆயுதங்களை ஒரு குழியில் போட்டு அழித்தனர் - துருக்கிய அரசுக்கு எதிராக பல தசாப்தங்களாக நடந்து வந்த பி.கே.கேயின் ஆயுதப் போராட்டத்தின் மிகவும் கண்கவர் நிகழ்வுகளில் இதுவும் ஒன்று.
இந்த நிகழ்வு வெறும் ஆயுதக் கைவிடுதல் மட்டுமல்ல; இது ஒரு மாற்றத்தின் சடங்கு, போராட்டத்திலிருந்து அரசியல் ஈடுபாட்டுக்கு, மறைந்த போரிலிருந்து வெளிப்படையான அடையாளத்திற்கு, வன்முறையிலிருந்து குறியீட்டு நிலைக்கு ஒரு நகர்வு. உலகிற்கு, இது நவீன தேசிய அரசுகளுக்கடியில் புதைந்து கிடக்கும் தீர்க்கப்படாத இன மோதல்களின் நினைவூட்டலாக இருந்தது. ஈழத் தமிழர்களுக்கு, இது வரலாற்று நினைவுகளை கிளறியது, ஆழமான கேள்விகளை எழுப்பியது.
✦. பி.கே.கேயின் பயணம்: ஆயுதக் கிளர்ச்சியிலிருந்து அரசியல் மறுசீரமைப்பு வரை
1970களின் பிற்பகுதியில் அப்துல்லா ஓஜலனின் தலைமையில் உருவான பி.கே.கே, 1984ல் துருக்கியில் குர்திஷ் தன்னாட்சி, கலாச்சார உரிமைகள் மற்றும் அரசியல் தன்னுரிமைக்காக ஆயுதப் போராட்டத்தைத் தொடங்கியது. நான்கு தசாப்தங்களாக இந்த மோதல் 40,000க்கும் அதிகமான உயிர்களைப் பலியாக்கியது.
பி.கே.கே மார்க்சிஸம்-லெனினிசத்திலிருந்து ஜனநாயக கூட்டமைப்புவாதமாக மாறியது. துருக்கி, அமெரிக்கா மற்றும் ஐரோப்பிய ஒன்றியத்தால் தீவிரவாத அமைப்பாகக் குறிக்கப்பட்டாலும், குர்திஷ் மக்கள் மத்தியில் வலுவான ஆதரவைப் பெற்றது.
சமீபத்தில், இராணுவத் தோல்விகள், அரசியல் சோர்வு மற்றும் மாறிவரும் பிராந்திய இயக்கவியல்கள் - குறிப்பாக ஓஜலனின் சிறைவாசம் - பி.கே.கேயை தனது உத்தியை மறுபரிசீலனை செய்யத் தூண்டியது. இந்த குறியீட்டு ஆயுதக் கைவிடுதல், அதன் நிலைப்பாட்டை மீண்டும் உருவாக்குவதற்கான ஒரு முயற்சியாக இருக்கலாம்.
✦. ஜூலை 11 சடங்கு: கட்டுப்பாட்டுக்குட்பட்ட குறியீட்டு நிகழ்வு
கேசானேயில் ஒரு வரலாற்றுக்கு முந்தைய குகை முன்பாக நடந்த இந்த நிகழ்வு, ஒரு உவமையாக இருந்தது. 30 உறுப்பினர்களில் ஆண்களும் பெண்களும் இருந்தனர் - பாலின சமத்துவத்தில் பி.கே.கே வைத்திருந்த நீண்டநாளைய அக்கறையை இது பிரதிபலித்தது.
முக்கியமாக, அவர்களின் முகங்கள் மறைக்கப்படவில்லை - இது கடந்தகாலத்திலிருந்து ஒரு திடீர் மாற்றம். இந்த ஆயுதக் கைவிடுதல் எந்தவொரு சர்வதேச அழுத்தத்தின் கீழும் அல்ல, அமைதிப் படையின் மேற்பார்வையின் கீழும் நடைபெறவில்லை.
✦.எர்டோகனுக்கான ஒரு பரிசா, அல்லது PKK இன் மீள்பிறப்பு?
துருக்கிய அதிபர் ரெசெப் தையிப் எர்டோகன், PKKஐ தாக்குவதிலும், குர்திஷ் அடையாளத்தை ஒடுக்குவதிலும் பெருமைபடும் ஒரு தலைவர். இந்நிகழ்வை அவர் “துருக்கிய வெற்றியாகவும் PKK இன் சாய்வாகவும்” கட்டமைக்கும் வாய்ப்பு உள்ளது.
ஆனால் அது உண்மையல்ல. இந்த செயல்பாடு PKKஐப் பற்றிய அரசியல் மீள்பரிசீலனையாக பார்க்கப்படும். ஆயுதங்களை கைவிடுவது தோல்விக்கான அடையாளமல்ல; அரசியலாக மாறும் திறனுக்கான எடுத்துக்காட்டு.
PKK இன் இலக்குகள் மாற்றப்படவில்லை. ஆனால் போராட்டத்தின் வடிவம் மாறுகிறது. இதற்குள் PKKயின் தீவிரமற்ற ஆட்சி இலக்குகள், பெண்களின் பங்கேற்பு, மற்றும் உள்நாட்டு அடையாள உரிமைகள் எல்லாம் மறைந்து விடக்கூடாது.
✦.தமிழீழக் கொள்கைப் போராட்டத்தோடு ஒப்பீடு
தமிழீழ மக்களுக்காக, இந்த நிகழ்வு ஒரு வலி மற்றும் சிந்தனையின் தருணமாகவே இருக்கிறது.
தமிழ் மக்கள் விடுதலைப் புலிகள் (தமிழீழப் புலிகள்) என்ற போராளிக் குழு, PKK போலவே, ஒரு இன அழிப்புக் கட்டமைப்பிற்கு எதிரான போராளிகளாக இருந்தது. ஆனால் 2009ம் ஆண்டு, புலிகள் அமெரிக்க-இந்திய ஆதரவுடன், இராணுவ ரீதியாக அழிக்கப்பட்டனர், அவர்கள் அரசியலுக்கு மாறுவதற்கான வாய்ப்பு இல்லை.
PKK இப்போல் ஆயுதங்களை கைவிடுவதற்கான வெளிப்படை வாய்ப்பும், சமூக ரீதியிலான ஏற்றத்திற்கும் தமிழ் மக்கள் புலிகளுக்கு கிடைக்கவில்லை. தமிழ் நினைவு காணப்பட்டுக் கொண்டு, நீதியின்றி, வழிகாட்டிகளை இழந்து, புதுமுனை தலைமை இல்லாமல் தொடர்கிறது.
இந்த வேறுபாடு, நாடற்ற மக்களுடன் சர்வதேகம் எவ்வாறு நடந்து கொள்கிறது என்பதை எடுத்துக்காட்டுகிறது.
✦. அரசியல் இரட்டைக் கோட்பாடுகளும், யார் சீர்திருத்தத்திற்கு தகுதி பெறுகிறார்கள் என்பதற்கான அரசியலும்
இந்தக் கதையில் முக்கியமான கேள்வி ஒன்று எழுகிறது:
> “ஏன் குர்திகள் ஆயுதங்களை வெகுசனமாக கைவிட்டு, அரசியலுக்குள் நுழைவதை உலகம் வரவேற்கிறது, ஆனால் தமிழர் போராட்டத்தை மட்டும் உலகமே அழிக்கவே தீர்மானிக்கிறது?”
இதன் பதில் அரசியல் நிலைத்தன்மையிலும், பன்முக இரட்டைக் கோட்பாடுகளிலும் உள்ளது. குர்திகள் இப்போது இராக்கிலும், சிரியாவிலும், ஈரானிலும் சிலளவுக்குக் கொண்டாடப்படுகின்றனர். ஆனால் தமிழர்கள் இலங்கை என்ற ஒன்றையையே எதிர்கொள்கின்றனர், அதுவும் சமூக விரோதத்திலும், தேசிய இன அழிப்பிலும் புதைந்து கிடக்கின்றது.
உலக நாடுகள், அவர்களின் பொருளாதாரக் கண்ணோட்டங்கள், மூலவள அரசியல், மற்றும் பாதுகாப்புத் திட்டங்கள் ஆகியவற்றின் அடிப்படையில் யார் நல்லவர்கள், யார் தீயவர்கள் என்பதை நிர்ணயிக்கின்றன.
✦.முடிவுரை: முடிவுரை: ஆயுதங்கள் மௌனித்தாலும், அடையாளங்கள் தொடர வேண்டும்
PKK போராளிகளின் ஜூலை 11 மௌனிப்பு நிகழ்வு, ஒருபுறம் அமைதிக்கான நிலையை ஏற்படுத்துவது போலத் தோன்றினாலும், இது அவர்கள் அடையாளத்தை அழிப்பதற்கல்ல, அதைக் கையாளும் புதிய வழியைத் தேர்ந்தெடுக்கும் சடங்காக அமைந்தது.
தமிழீழ மக்களுக்கு, இது ஒரு துன்பமூட்டும் நினைவூட்டலாக இருக்கலாம். ஆனால் இதை தவிக்கும் விடுதலை, புதிய அரசியல் சிந்தனை, மற்றும் உண்மையான தனி அடையாளத்தின் மீள்பிறப்புக்கு ஊக்கமளிக்கக்கூடியதாக மாற்றிக் கொள்ளலாம்.
ஈழத்து நிலவன்
